De Pixi is wakker! Maar wat is de Pixi eigenlijk?
De Pixi is terug. Donderdag ontwaakte het digitale organisme in de donkere Drentse bossen. De eerste bezoekers hebben het lichtkunstwerk dit weekeinde al bewonderd. Als boswachter was ik vanaf het begin betrokken bij de komst van de Pixi. Maar als mensen me vragen wat het nu eigenlijk is, blijkt het elke keer weer lastig te omschrijven. Blijkbaar moet je de Pixi ervaren om het helemaal te begrijpen!
Kleine lichtpulsjes
De Pixi is een samenwerking tussen Staatsbosbeheer en het kunstenaarscollectief WERC uit Groningen. De Provincie Drenthe heeft met een bijdrage het kunstwerk mogelijk gemaakt. Als in de herfst de nachten langer worden, ontwaakt de Pixi. In het duister van de Drentse bossen maken ze contact met hun soortgenoten, en met de toeschouwer. Met kleine lichtpulsjes wijzen ze de weg.
Kunst, techniek en natuur
De Pixi is dus kunst, maar ook techniek. En het is geïnspireerd door de natuur; het bootst de groepsintelligentie van een zwerm spreeuwen of vuurvliegjes na. Juist die combinatie maakt de ervaring zo mooi. Daarbij komt dat je een pad van ongeveer 3 kilometer volgt door het donkere, stille bos. Eerst zie je helemaal niets, maar na een tijdje raken je ogen gewend. Als je dan de Pixies ziet flonkeren – eerst een paar en dan ineens een heleboel – dan is dat een prachtige ervaring!
Stil en sprookjesachtig
Donderdag liepen we met een select gezelschap de route als eerste en het viel me ook nu weer op hoe iedereen stil wordt als ze midden tussen die sprookjesachtige lichtjes staan. Het leuke is dat hoe meer organismen (dus Pixies) aan de groep worden toegevoegd, hoe complexer de communicatie en samenwerking is. Daardoor is elk bezoek aan de Pixi een unieke ervaring.
Tickets voor de Pixi
Je kunt het lichtkunstwerk nog tot begin januari op woensdag- en zaterdagavond bezoeken bij Buitencentrum Boomkroonpad in Drouwen. Bezoekers kunnen een ticket kopen op www.staatsbosbeheer.nl/pixi. Maar wees er snel bij: vorig jaar was de Pixi erg populair en waren de kaartjes zo op!
Bron: Staatsbosbeheer